The Bad Plus uit Minneapolis, V.S. begon als een trio bestaande uit Ethan Iverson (pno), David King (drs) en Reid Anderson (bs), zij speelden al samen sinds 1989 maar de band werd opgericht in 2000. In 2017 verdween Ethan Iverson en werd vervangen door pianist Orrin Evans. In 2021 werd deze vervangen door Ben Monder (gtr) en Chris Speed (ts) zodat het nu een kwartet is geworden. Dit is hun 16de album en het 2de in de nieuwe bezetting. Het trio maakte moderne jazz met invloeden uit de pop en rock, zo maakten ze covers van nummers van o.a. Black Sabbath, Blondie, David Bowie, Nirvana, Pink Floyd en Yes.

Op “Complex Emotions” horen we Reid Anderson op contrabas en synthesizer, Dave King op drums en synthesizer, Ben Monder op el. gitaar en Chris Speed op tenorsaxofoon. Het album bevat 8 composities, 4 van Anderson, twee van King en een van Monder en Speed. Waarom ze nog steeds de naam The Bad Plus handhaven is mij een raadsel want de muziek in de nieuwe bezetting heeft weinig of niets van doen met hun muziek als piano trio. Het is mij allemaal te zweverig, het saxofoonspel van Speed speelt zich allemaal af in de hogere regionen en het gitaarspel van Monder riekt naar psychedelische rock uit vervlogen tijden en aan synthesizers heb ik sowieso een bloed hekel.

Daarmee lijkt al min of meer mijn oordeel geveld over dit album, ik denk in ieder geval dat de liefhebbers van het pianotrio onder dezelfde naam hiermee wel zullen afhaken. Al in het eerste nummer “Grid/Ocean” van Anderson is er onmiddellijk sprake van een grote mate van zweverigheid, Chris Speed behoort alleszins niet tot mijn favoriete tenorsaxofonisten met zijn nogal geknepen geluid.

Jan van Leersum